رضا صادقی - تو از آدما دوری

تو از آدما بدوری تو خودت زنده بگوری
باغچه عشقو فروختی توی این بازی تو سوختی
لحظه های با تو بودن دیگه بوی گل نمی ده
خونه دلواپس بی تو دیگه باغچه نا امیده
رفتنت چشامو تر کرد گریه هامو بی اثر کرد
خونه ی ویرونمونو رفتنت ویرونه تر کرد
حیف اون روزای خوبی که به این زودی تموم شد
حیف خوشبختی ما بود که تو این بازی حروم شد

توی این راه مه آلود میون خاکستر و دود
لحظه هاتو دادی از دست زندگیتو کردی نابود
حقمه بی اعتمادی تو اسیر اعتیادی
توی آتیش هوس هات عمرتو به باد دادی
رفتنت چشامو تر کرد گریه هامو بی اثر کرد
خونه ی ویرونمونو رفتنت ویرونه تر کرد
حیف اون روزای خوبی که به این زودی تموم شد
حیف خوشبختی ما بود که تو این بازی حروم شد

یروزی با تو نشستن رنگ و بوی تازگی داشت
وقتی که تو خونه بودی خونه بوی زندگی داشت
تو فرو رفتی تا جایی که بمیری پس بیافتی
توی بیراهه دویدی تا که از نفس بیافتی
رفتنت چشامو تر کرد گریه هامو بی اثر کرد
خونه ی ویرونمونو رفتنت ویرونه تر کرد
حیف اون روزای خوبی که به این زودی تموم شد
حیف خوشبختی ما بود که تو این بازی حروم شد