پایا تهم سوگند - ۵ عصر

کروس - پایا و سوگند

سرده باد خونه گرمه تابستونش اما من از خونه خیلی دورم و
لحظه های خوبش
همه مای دوده معلومه از چشای خونت سیگارا نصفه خاموشن تو لیوان
قهوه های مونده

ورس 1 - تهم

اینجا خونمه
درو وامیکنم تاکه بیاین توو همه
تاریکه نور کمه
دمش مثل گور کنن
هم خونه هام رو لجن جهنمه تو لجن
رو همن
خوب بده وضعیتشون
اما نگران نباش بیا باز سر قرار
اینجاس آخرش لباسه رو در آر
بلا
داری چیکار اینجا ...!؟
بیکاری
میدونی ما بیداریم ...؟! میدونی ما چی داریم ...!؟
ویتامین ...!؟
نه چراغ روشن نیست
چشمامون اما پشت شیشه ست
شبا شمع همه جا روشن
رو مبل نشیمن لم دادیم
و
تلف میشه مفت انرژی وقت
که من قفل یه ریفم
بگم جمله جمبشی بیرحمم
که هنوز بعضی هم خونه هام انگار بد خواهامن
ناراحتن از رابطه ی هنرها با من
میگن سرصدا نکن
سبب هیجان نشو
همشون ساکنن سالاست و نمیدن اجارشو
خنسه نه
طلسمه یا که نه گرفته گه
از اتاق خوابم تا پذیرایی هوا کدر
همیشه کرخه تن
تو که بره وقت
بد راه بده به دلت پس
بیرون این خونه خبری نیست
بمون ببریمش لول بعد

کروس - سوگند

سرده باد خونه گرمه تابستونش اما من از خونه خیلی دورم و
لحظه های خوبش
همه مای دوده معلومه از چشای خونت سیگارا نصفه خاموشن تو لیوان
قهوه های مونده
من یه جای خوبه مغزم من یه جای دوره مغزم
من یه جای خوبه مغزم
من یه جای دوره مغزم

ورس 2 - پایا

دندون از بس رو هم میسابم میپوسم
سردخونه ست پسر خونه ات
مرده نیستن اما فوقش سر تو برف بچرخونن
برن تو هم شن تومن
تلخ بود طعمش سخت بود هضمش
سردخوندم خون سرد موندم موندم رو یخ بودم
جونم به لب اومد پس رنجورم
تیرو تخته بدجورن
چشا به فک که فاجعه است
فرهنگیش گاهی جو
خواریدست
خوار جفتش راضی تر از زامبیه است
چون پا میدن بش حاجی بعد
آره زن که ل اش ی ن پایه ان به … میرن
مجنون رسما دیوونه ست و
لیلیم که راضیست
بچه ها سفالین ماداراشون کوزه َن
شوهرا تو خواب رس پی واژه ان میگن کو زن ...؟!
بنگ تو پر … منظورم تیر تو پر
مک موکم تیر رو دست چسبوندم
تیر رو زن بونم دی روز پری
روز همین جور غریب موندم
هیچیم رو زمین بند روهم نمیشه مثل
موزست اینجا هر سو جست بزنی
میبینی هست سوژش یه رپ خون است
که ترسو کرده ترسو رفت هفت گونه اش سرخ از خونش چون
رفت اون رفت معشوقش بود
بعد اونقدر رفتو خوند اومد بجا اشک از گونش خون

کروس - سوگند

سرده باد خونه گرمه تابستونش اما من از خونه خیلی دورم و
لحظه های خوبش
همه مای دوده معلومه از چشای خونت سیگارا نصفه خاموشن تو لیوان
قهوه های مونده
من یه جای خوبه مغزم من یه جای دوره مغزم
من یه جای خوبه مغزم
من یه جای دوره مغزم