ابی - جاده های نرفته

توو اون شبایی که همه ساعتا خوابشون میره
توو لحظه هایی که دلم تورو بهونه میگیره
وقتی دلم یه عالمه هق هق مستانه میخواد
وقتی که اسمِ خودمم حتی به یادم نمیاد
تو مثل یه نسیم خوش از دلِ شب سَر میرسی
میای و پس میره با دستِ تو مِه دلواپسی
دوباره رَدِ عطرِ تو راهو به من نشون میده
کبوترِ صدامو لبخندِ تو آب و دون میده
بیا دوباره گُم کنیم ساعت و روز و هفته رو
بیا با هم سفر کنیم جاده های نرفته رو
بیا دوباره گم کنیم ساعت و روز و هفته رو
بیا با هم سفر کنیم جاده های نرفته رو
مثل یه کشتی توو خزر من غرق میشم توو تنت
تسلیمِ عطر تو میشم سَر میرم از پیراهنت
دنیامو روشن میکنی شب از تو نورانی میشه
برهنگی تَن میکنی ثانیه طولانی میشه
شیطون دوباره پاشو از دنیایِ من پس میکشه
وقتی خدای بوسه هات مشغولِ آفرینشه
آغوشِ تو این برکه رو میبره تا دریا شدن
تو ماه تر میشی و باز تکرار میشه مَدِ من
بیا دوباره گم کنیم ساعت و روز و هفته رو
بیا با هم سفر کنیم جاده های نرفته رو
بیا دوباره گم کنیم ساعت و روز و هفته رو
بیا با هم سفر کنیم جاده های نرفته رو